Ontwikkeling
In 1998 werd het eerste Nederlandse Amfibische transportschip, de "Zr.Ms. Rotterdam" in dienst gesteld. Met het in dienst stellen van dit Landing platform Dock bestond er een behoefte aan landingsvaartuigen die groter waren dan de toenmalige Mark 2 en 3 LCVP's. Van 1998 tot en met 1999 werden vijf Landing Craft Utility Mark I boten in dienst gesteld. Het eerste landingsvaartuig werd in april 1998 aan de Nederlandse marine overhandigd en gold als prototype voor de nieuwe serie LCU's. De L9525 werd uitvoerig getest alvorens er met de bouw aan de overige vier vaartuigen werd begonnen.

Ontwerp
De landingsvaartuigen zijn ontwikkeld voor transport van voertuigen tijdens amfibische operaties. De LCU's zijn voorzien van een doorlopend rijdek met landingskleppen aan de voor- en achterzijde. Doordat de boten gebaseerd zijn op het "roll-on roll-off principe, kan een voertuig er aan de ene kant oprijden en aan de andere kant af, waardoor het voertuig altijd goed geparkeerd staat. De vaartuigen zijn geschikt om grote voertuigen zoals Leopard tanks, BARV, houwitsers en armored personnel carriers te vervoeren. De landingsvaartuigen zijn ontwikkeld om vanaf de Landing Platform Docks de kunnen opereren. Beide LPD's kunnen elk twee landingsvaartuigen van dit type meenemen.

Aanpassing
De LCU Mark I werd in vanaf 2005 gemoderniseerd naar de Mark II boten. De vaartuigen werden 9 meter verlengd, waardoor de diepgang werd verminderd. De LCU Mark II kan dan ook verder het strand op dan de Mark I. De gemoderniseerde boten kunnen 20 ton extra belading vervoeren en de standaard bemanning werd uitgebreid met 1 persoon. De bemanning bestond nu uit een eerste bestuurder, een tweede bestuurder, een communicatie specialist, een technische chef, twee mariniers en een matroos.