NH90

Specificaties

NATO helikopter voor de jaren '90

In 1985 ondertekende vijf Europese landen, onder wie Nederland, een overeenkomst voor een NAVO-helikopter voor de jaren ’90, oftewel NH90. Groot-Brittannië stapte in 1987 uit het programma en begon haar eigen helikopter te ontwikkelen, de latere EH-101 Merlin. De landen die overbleven, Frankrijk, Duitsland, Italië en Nederland, richtten in 1992 NH Industries op, dat toezicht zou houden op het project.
Er waren aanvankelijk twee versies gepland. De NH90 NATO Frigate Helicopter (NFH) , welke is bedoeld om ingezet te worden tegen onderzeeboten en oppervlaktedoelen, en de NH90 Troop transport Helicopter (TTH). De NH90 heeft een vierbladige hoofdrotor en twee turboshaftmotoren die achter de hoofdrotor en de reductiekast zijn geplaatst. Het landingsgestel is volledig intrekbaar en de cockpit is ontworpen voor twee bemanningsleden.
De NH90 NFH is ontwikkeld onder leiding van Agusta. De geavanceerde missiesuite van de helikopter bevat een radar, dompelsonar, FLIR-, MAD-, ESM- en ECM-systemen. De wapens worden meegevoerd aan twee ophangpunten aan de zijkant van de helikopter. De ontwikkeling van de helikopter werd in mei 1994 opgeschort, maar dat zelfde jaar alweer hervat. De reden voor deze opschorting was de poging om de uit de hand gelopen kosten te reduceren. Het eerste van vijf vliegende prototypes en een grondtestprototype was de in Frankrijk geassembleerde PT 1. Deze helikopter maakte zijn eerste vlucht op 18 december 1995. Het tweede prototype, de PT 2, werd tevens in Frankrijk geassembleerd en maakte zijn eerste vlucht op 19 maart 1997. Dit was de eerste machine die met een fly-by-wire besturingssysteem vloog. De laatste drie prototypes werden in Frankrijk, Duitsland en Italië geassembleerd.
Aanvankelijk werden er 726 helikopter besteld. Dit werd in 1996 teruggebracht tot 647 exemplaren en in 1998 tot 642. Het aantal marinehelikopters dat nu wordt aangeschaft, bestaat uit 27 TTH’s voor Frankrijk; 71 TTH’s en 46 NFH’s voor Italië; 122 TTH’s (optie voor 12 TTH’s) en 30 NFH’s voor Duitsland; 10 TTH’s voor Portugal; 20 NFH’s voor Nederland; 76 TTH’s en 28 NFH’s voor Spanje; 13 TTT’s en 5 NFH (optie voor 7 NFH’s) voor Zweden; 20 TTT’s voor Finland; 46 TTH’s voor Australië; 8 NFH’s voor Nieuw-Zeeland; 24 NFH’s voor Noorwegen; 34 TTH’s voor Griekenland; 4 NFH’s en 4 TTH’s voor België; en 64 toestellen voor Saoedi-Arabië.
Aanvankelijk zou de bouw in 1997 van start gaan, maar dit gebeurde pas in 2000. Toen werden de eerste 244 helikopters besteld voor de gewapende troepen van de vier partnerlanden. De Nederlandse regering heeft 20 helikopters aangeschaft ter vervanging van de huidige Westland Lynx helikopter. Er zijn twee versies in dienst: 12 exemplaren als Nato Frigate Helicopter (NFH) en 8 als Tactical Nato Frigate Helicopter (TNFH). De NFH is de noordhelikopter en vormt een geïntegreerd deel van een schip op een missie. de TNFH helikopter worden zowel op land als op zee gebruikt en zijn voor de uitvoering van de transporttaken.

Door diverse problemen bij de ontwikkeling en productie is de introductie van de NH90 bij het Defensie Helikopter Commando meerdere malen uitgesteld. Op 12 februari 2008 heeft het eerste exemplaar voor Nederland een bezoek gebracht aan Papendrecht. Op 17 mei 2010 is het eerste toestel overgedragen aan het Defensie Helikopter Commando. De NH90 heeft als thuisbasis MVK De Kooy.

Op 19 juli 2020 is de NH90 met staartnummer 324 neergerstort in de Caribische zee. Hierbij kwamen twee van de vier bemanningsleden om. De helikopter was na een kustwachtpatrouille vanaf Aruba opgestegen, waarna het na 12,5 km van de kust in zee neerstorte.